Op foto: Jeroen Lammers (links) en Gerard Brood (rechts)
De beton blog van Gerard Brood
VELDHOVEN - Zelfs als het in gebroken brokken uit elkaar is gedrukt dan nog geeft het zich niet gewonnen en laat het zich weer opnemen in een andere samenstelling voor een nieuw project. Een veelzijdig bouwmateriaal genaamd: Beton. In "Beton stukjes" vertelt Gerard Brood over zijn werk als Senior Kwaliteitsmedewerker en Betontechnoloog bij Byldis. Naast passie voor zijn werk heeft hij ook een liefde voor het omschrijven van zijn waarnemingen:
Mijn naam is Brood – Gerard Brood. Verder valt de vergelijking al snel weg want ik ben betontechnoloog en ik drink thee zonder suiker. Volgens mijn digitale handtekening ben ik vooral actief onder de kreet: Senior Kwaliteitsmedewerker. Senior staat voor totaal meer dan 35 jaar ervaring door in, op, met en bijna onder het beton(specie) werkzaamheden te verrichten. Na al die tijd roep ik nog regelmatig vol enthousiasme: “Beste mensen, beton is een geweldig materiaal en daar kun je fantastische dingen mee maken!” Laat me je heel even deelgenoot maken van mijn werkomgeving. Niet meteen in detail over beton en al zijn aspecten, maar ik wil je gewoon even van de sfeer bij Byldis laten proeven. Lees de volledige blog Even voorstellen.
In een gesprek tijdens een toevallige ontmoeting met een oud klasgenoot komt de vraag; “Wat doe jij tegenwoordig – zit je nog steeds in het beton?”
Het idee dat je vrij snel op zoiets als beton bent uitgekeken komt door het immer voortdurende imago van beton als zijnde: grijs, monotoon en saai. Het is zo eenvoudig om die gedachte te doorbreken: zet beton die hards op een praatstoel en het mysterie beton kan zich als een boek laten lezen dat je niet weggelegd krijgt voor je weet hoe het verder gaat.
“Het is ook altijd wat met beton.” Deze woorden staan afgedrukt als titel van een artikel die ik op mijn smartphone voorbij zie komen. Het roept in eerste instantie verdedigende emoties op maar ik bedenk me al snel dat deze woorden enkel een schreeuw om aandacht zijn voor één van de meest toegepaste bouwmaterialen ter wereld.
Gelukkig is er ook altijd iets met beton. Het is niet voor het eerst dat ik uitspreek: “Beton leeft en geeft een project karakter.”
In deze vierde blog vertelt Gerard onder andere over de duurzaamheid van beton. Het basis bouwmateriaal waar we bij Byldis Prefab ons hoogste lied mee zingen: beton! De vele namen die beton met zich meedraagt geven vorm aan het prefab beton, maar ook een woord als duurzaamheid geeft betekenis aan beton.
Enerzijds omdat het haast niet kapot te krijgen is en standaard al voor 50 jaar wordt ontworpen maar evengoed 100 tot 200 jaar bestaansrecht houdt. Duurzaam in de zin van hergebruik – circulariteit. Het herwinnen van alle grondstoffen die een beton heeft gemaakt tot de verharde massa in een prefab wand element tot het hergebruiken van leeg geraakte kantoorunits met slimme prefab redesign mogelijkheden. Op innovatief gebied zijn er juist in deze tijden kansen te benutten. Het is daarom ook dat we juist nu opdrachtgevers, architecten, techneuten en studenten uitnodigen om ons te prikkelen met hun ontwerpen. Beton kan altijd een basis of exclusief onderdeel bieden in een nieuw project.
“Maar cement is toch helemaal niet goed voor ons milieu?” De vraag kwam van een studente van de Academie voor Bouwkunst en daar sta je dan met je net besproken cementgebonden beton proeftegeltje..
In deze vijfde blog vertelt Gerard over "gewoon" mooie overzichtelijke mid-rise projecten met een bijzonder ontwerp. Over de projecten Overhoeks De Jakoba en Kunstwerf Groningen; twee mid-rise architectonische beton projecten die elk hun eigen aandacht hebben en het verschil in beton verwerking.
Mengen en storten is één ding maar dan komt er nog een nabewerking. Dit gaat het uiterlijk geven dat vooraf via allerlei monsters is goedgekeurd. Zowel project De Jakoba als Kunstwerf heeft betonoppervlakte gedeelte in zich die gestraald en gepolijst dienen te worden. Lees de volledige blog Wie het "kleine" niet eert...
In deze zesde blog vertelt Gerard over de ontwikkelingen van beton.
Ik word op een rustige snelweg gepasseerd door een fraai gevormde elektrisch aangedreven auto. Ik zie hem langzaam in de verte verdwijnen in een landschap omzoomd met windturbines op weg naar zijn bestemming. Het blauw knipperende blokje in mijn digitale scherm geeft aan dat ik een tankstation moet gaan opzoeken want anders ga ik mijn bestemming niet halen. Niet om een accu op te gaan laden maar om er de nog voorhanden zijnde aloude fossiele brandstof in te gaan gieten.
Een vreemd begin voor een blog over beton – misschien...